збядне́лы, -ая, -ае.

Які збяднеў, стаў бедны.

|| наз. збядне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збядне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збядне́лы збядне́лая збядне́лае збядне́лыя
Р. збядне́лага збядне́лай
збядне́лае		 збядне́лага збядне́лых
Д. збядне́ламу збядне́лай збядне́ламу збядне́лым
В. збядне́лы (неадуш.)
збядне́лага (адуш.)		 збядне́лую збядне́лае збядне́лыя (неадуш.)
збядне́лых (адуш.)
Т. збядне́лым збядне́лай
збядне́лаю		 збядне́лым збядне́лымі
М. збядне́лым збядне́лай збядне́лым збядне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збядне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збядне́лы збядне́лая збядне́лае збядне́лыя
Р. збядне́лага збядне́лай
збядне́лае		 збядне́лага збядне́лых
Д. збядне́ламу збядне́лай збядне́ламу збядне́лым
В. збядне́лы (неадуш.)
збядне́лага (адуш.)		 збядне́лую збядне́лае збядне́лыя (неадуш.)
збядне́лых (адуш.)
Т. збядне́лым збядне́лай
збядне́лаю		 збядне́лым збядне́лымі
М. збядне́лым збядне́лай збядне́лым збядне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збядне́лы обедне́вший, обедне́лый, оскуде́вший, оскуде́лый; обнища́вший, обнища́лый, разори́вшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збяднеў, стаў бедным. У скрыпача валасы былі гладка, акуратна прычасаны, і ўвесь ягоны выгляд паказваў на збяднелага інтэлігента. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абядне́лы, -ая, -ае.

Тое, што і збяднелы.

|| наз. абядне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обедне́вший и обедне́лый абядне́лы, збядне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обнища́вший и обнища́лый збядне́лы, згале́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы.

Агалелае дрэва.

Агалелыя палі.

2. перан. Вельмі бедны, збяднелы, згалелы.

|| наз. агале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы (пра дрэвы, палі і пад.).

Згалелыя нівы.

2. перан. Збяднелы.

З. шляхцюк.

|| наз. згале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)