агале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы.

Агалелае дрэва.

Агалелыя палі.

2. перан. Вельмі бедны, збяднелы, згалелы.

|| наз. агале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)