збунтава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збунту́юся |
збунту́емся |
| 2-я ас. |
збунту́ешся |
збунту́ецеся |
| 3-я ас. |
збунту́ецца |
збунту́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
збунтава́ўся |
збунтава́ліся |
| ж. |
збунтава́лася |
| н. |
збунтава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
збунту́йся |
збунту́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
збунтава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збунтава́цца сов.
1. разг. прийти́ в замеша́тельство, смеша́ться;
2. прост. взбунтова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збунтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Разм.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змяшацца, пераблытацца. Думкі ў галаве збунтаваліся. Гульня збунтавалася.
2. Падняць бунт; узбунтавацца. У гміне павінен спешна адбыцца суд над сялянамі, больш чым над палавінай вёскі, якія збунтаваліся і не пайшлі да пана на работу. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)