збунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збунту́юся збунту́емся
2-я ас. збунту́ешся збунту́ецеся
3-я ас. збунту́ецца збунту́юцца
Прошлы час
м. збунтава́ўся збунтава́ліся
ж. збунтава́лася
н. збунтава́лася
Загадны лад
2-я ас. збунту́йся збунту́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час збунтава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)