заімглі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімглі́цца заімгля́цца
Прошлы час
м. заімглі́ўся заімглі́ліся
ж. заімглі́лася
н. заімглі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заімглі́цца сов., см. замглі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заімглі́цца,

гл. замгліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замглі́цца і заімглі́цца, ‑ліцца; зак.

Пакрыцца імглою, смугою; затуманіцца. Неба заімглілася. / Пра вочы. Вочы замгліліся пялёнкаю болю, моцна сціснутыя вусны здаюцца бледна-жоўтым рубчыкам, знакам, што застаецца ад сечанай раны. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)