заімглі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заімглі́цца |
заімгля́цца |
| Прошлы час |
| м. |
заімглі́ўся |
заімглі́ліся |
| ж. |
заімглі́лася |
| н. |
заімглі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заімглі́цца сов., см. замглі́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заімглі́цца,
гл. замгліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замглі́цца і заімглі́цца, ‑ліцца; зак.
Пакрыцца імглою, смугою; затуманіцца. Неба заімглілася. / Пра вочы. Вочы замгліліся пялёнкаю болю, моцна сціснутыя вусны здаюцца бледна-жоўтым рубчыкам, знакам, што застаецца ад сечанай раны. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)