зашнуро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашнуро́ўваю |
зашнуро́ўваем |
| 2-я ас. |
зашнуро́ўваеш |
зашнуро́ўваеце |
| 3-я ас. |
зашнуро́ўвае |
зашнуро́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зашнуро́ўваў |
зашнуро́ўвалі |
| ж. |
зашнуро́ўвала |
| н. |
зашнуро́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зашнуро́ўвай |
зашнуро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зашнуро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зашнуро́ўваць несов. зашнуро́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зашнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зашнураваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зашнуро́вывать несов. зашнуро́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зашнуро́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зашнуравацца.
2. Зал. да зашнуроўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)