зачы́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зачы́тванне
Р. зачы́твання
Д. зачы́тванню
В. зачы́тванне
Т. зачы́тваннем
М. зачы́тванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачы́тванне ср., в разн. знач. зачи́тывание; см. зачы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зачытваць — зачытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачи́тывание​II зачы́тванне, -ння ср.; см. зачи́тывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)