зацяка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зацяка́е |
зацяка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зацяка́ў |
зацяка́лі |
| ж. |
зацяка́ла |
| н. |
зацяка́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зацяка́ць несов.
1. (попадать, вливаться куда-л.) затека́ть;
2. затека́ть, неме́ть;
3. (опухать) отека́ть, затека́ть;
4. перестава́ть течь, замока́ть;
1-4 см. зацячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зацячы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́; зацёк, -цякла́, -ло́; зак.
1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.
Вада зацякла за каўнер.
2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.
Столь зацякла.
3. Апухнуць, ацячы.
Вока зацякло.
4. Пра часткі цела: анямець.
Ногі зацяклі.
|| незак. зацяка́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затека́ть несов., в разн. знач. зацяка́ць; (неметь — ещё) дранцве́ць, шэ́рхнуць; см. зате́чь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
онемева́ть несов.
1. (становиться немым) няме́ць;
2. (терять чувствительность) няме́ць, дранцве́ць, шэ́рхнуць; (затекать) зацяка́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неме́ть несов.
1. няме́ць;
2. (терять чувствительность) няме́ць, дранцве́ць, шэ́рхнуць; (затекать) зацяка́ць; (застывать) стыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)