заце́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заце́нены заце́неная заце́ненае заце́неныя
Р. заце́ненага заце́ненай
заце́ненае		 заце́ненага заце́неных
Д. заце́ненаму заце́ненай заце́ненаму заце́неным
В. заце́нены (неадуш.)
заце́ненага (адуш.)		 заце́неную заце́ненае заце́неныя (неадуш.)
заце́неных (адуш.)
Т. заце́неным заце́ненай
заце́ненаю		 заце́неным заце́ненымі
М. заце́неным заце́ненай заце́неным заце́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заце́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заце́нены заце́неная заце́ненае заце́неныя
Р. заце́ненага заце́ненай
заце́ненае		 заце́ненага заце́неных
Д. заце́ненаму заце́ненай заце́ненаму заце́неным
В. заце́нены (неадуш.)
заце́ненага (адуш.)		 заце́неную заце́ненае заце́неныя (неадуш.)
заце́неных (адуш.)
Т. заце́неным заце́ненай
заце́ненаю		 заце́неным заце́ненымі
М. заце́неным заце́ненай заце́неным заце́неных

Кароткая форма: заце́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заце́нены затенённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заце́нены і зацянёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зацяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затенённый заце́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отенённый заце́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацянёны, см. заце́нены

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацянёны,

гл. заценены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парцье́ра, ‑ы, ж.

Занавеска з цяжкай тканіны на дзвярах або вокнах. Вялікія вокны залы былі напалову заценены цяжкімі шчыльнымі барвова-чорнымі парцьерамі. Новікаў. Тамаша вывелі ў суседні пакойчык і пасадзілі ля адчыненых дзвярэй, завешаных цяжкай чорнай парцьерай. Мядзёлка.

[Фр. portiére.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які дае, утварае цень (пра расліны). Спакойна гамоняць Цяністыя вербы. Хведаровіч.

2. Такі, у якім шмат ценю, багаты ценем. Каля пасады лесніковай Цягнуўся гожаю падковай Стары, высокі лес цяністы. Колас. // Які знаходзіцца ў цяні, заценены. У парку ёсць адна асабліва прыгожая цяністая дарожка. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)