захо́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
захо́дні |
захо́дняя |
захо́дняе |
захо́днія |
| Р. |
захо́дняга |
захо́дняй захо́дняе |
захо́дняга |
захо́дніх |
| Д. |
захо́дняму |
захо́дняй |
захо́дняму |
захо́днім |
| В. |
захо́дні (неадуш.) захо́дняга (адуш.) |
захо́днюю |
захо́дняе |
захо́днія (неадуш.) захо́дніх (адуш.) |
| Т. |
захо́днім |
захо́дняй захо́дняю |
захо́днім |
захо́днімі |
| М. |
захо́днім |
захо́дняй |
захо́днім |
захо́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўно́чна-захо́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўно́чна-захо́дні |
паўно́чна-захо́дняя |
паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́днія |
| Р. |
паўно́чна-захо́дняга |
паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́дняга |
паўно́чна-захо́дніх |
| Д. |
паўно́чна-захо́дняму |
паўно́чна-захо́дняй |
паўно́чна-захо́дняму |
паўно́чна-захо́днім |
| В. |
паўно́чна-захо́дні (неадуш.) паўно́чна-захо́дняга (адуш.) |
паўно́чна-захо́днюю |
паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́днія (неадуш.) паўно́чна-захо́дніх (адуш.) |
| Т. |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́дняю |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́днімі |
| М. |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дняй |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўднёва-захо́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўднёва-захо́дні |
паўднёва-захо́дняя |
паўднёва-захо́дняе |
паўднёва-захо́днія |
| Р. |
паўднёва-захо́дняга |
паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́дняе |
паўднёва-захо́дняга |
паўднёва-захо́дніх |
| Д. |
паўднёва-захо́дняму |
паўднёва-захо́дняй |
паўднёва-захо́дняму |
паўднёва-захо́днім |
| В. |
паўднёва-захо́дні (неадуш.) паўднёва-захо́дняга (адуш.) |
паўднёва-захо́днюю |
паўднёва-захо́дняе |
паўднёва-захо́днія (неадуш.) паўднёва-захо́дніх (адуш.) |
| Т. |
паўднёва-захо́днім |
паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́дняю |
паўднёва-захо́днім |
паўднёва-захо́днімі |
| М. |
паўднёва-захо́днім |
паўднёва-захо́дняй |
паўднёва-захо́днім |
паўднёва-захо́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
За́падное Само́а (государство) Захо́дняе Само́а.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вестго́ты, ‑аў.
Заходняе адгалінаванне готаў, якія жылі на тэрыторыі сучаснай паўднёва-ўсходняй Прыбалтыкі, а ў 3–4 стст. рассяліліся паміж Днястром і панізоўем Дуная.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Само́а Само́а нескл., ср.;
За́падное Само́а Захо́дняе Само́а;
Восто́чное Само́а Усхо́дняе Само́а.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бальклі́вы ’карослівы, шурпаты (пра бульбу)’ (Жд.). Утварэнне ад бо́лька ’болька, ранка’ (Бяльк.). Параўн. і рус. дыял. бо́лька ’балючае месца, рана, балячка; кароста, фурункул’ (заходняе).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вестго́ты ’заходняе адгалінаванне готаў, якія жылі на тэрыторыі сучаснай паўднёва-заходняй Прыбалтыкі, а ў III–IV стст. рассяліліся паміж Днястром і панізоўем Дуная’ (КТС). Запазычанне з рус. вестго́ты (< ням. Westgoten < visigothi).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паве́р ’крэдыт’ (Нас., Гарэц., Яруш., Др.-Падб.). Ад паверыць < верыць (гл.). Уласна белар. У слоўніку Даля рус. пове́р адзначаецца як заходняе. Шырокае бытаванне набыло ў пачатку XX ст. (Гіст. лекс., 240).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паўша́р’е ср. полуша́рие;
паўно́чнае (паўднёвае, усхо́дняе, захо́дняе) п. — се́верное (ю́жное, восто́чное, за́падное) полуша́рие;
○ ~р’і галаўно́га мо́зга — анат. полуша́рия головно́го мо́зга;
магдэбу́ргскія ~р’і — физ. магдебу́ргские полуша́рия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)