вестго́ты, ‑аў.

Заходняе адгалінаванне готаў, якія жылі на тэрыторыі сучаснай паўднёва-ўсходняй Прыбалтыкі, а ў 3–4 стст. рассяліліся паміж Днястром і панізоўем Дуная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)