заты́м, прысл.

1. Пасля гэтага, потым.

Зрабі, а з. хваліся.

2. У складзе злучніка мэты «затым каб».

Прыйшоў з., каб пагаварыць.

3. У складзе злучніка прычыны «затым што».

Адзінота мяне радавала яшчэ і з., што хацелася спакойна думаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заты́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заты́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заты́м нареч. пото́м; (после этого — ещё) зате́м;

зрабі́, а з. хвалі́ся — сде́лай, а зате́м (пото́м) хва́стайся;

2. (поэтому) потому́, зате́м;

по́йдзем у кіно́? — Я з. і зайшо́ў да цябе́ — пойдём в кино́? — Я потому́ (зате́м) и зашёл к тебе́;

з. штосоюз причинный потому́ что;

з. кабсоюз цели зате́м что́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заты́м, прысл.

1. Пасля гэтага; потым. Сяльчонак зрабіў невялікі даклад, адказаў на пытанні членаў бюро. Затым слова папрасіў Леў Раманавіч. Асіпенка.

2. Уст. Таму, па той (гэтай) прычыне. У кожнай муж быў, так сказаць, вяльможа, затым пра хлеб іх клопат не трывожыў. Дубоўка. / У складзе злучніка прычыны «затым што». Андрэй безнадзейна махнуў рукой і.. пайшоў з хаты. Зеленюка гэта бадай што ўзрадавала. Не толькі затым, што хацеў пабыць сам-насам з Таццянай, а і наогул была ў іх з Андрэем нейкая беспрычынная халаднаватасць. Зарэцкі.

3. Уст. З гэтай мэтай, для таго. / У складзе злучніка мэты «затым каб». — Я да цябе [сонца] затым прыйшоў, каб ты шляхі нам асвятліла. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зате́м нареч.

1. (потом) заты́м, по́тым;

2. (поэтому) уст. заты́м, таму́;

3. уст., разг. (с этой целью) заты́м, для таго́;

я вас зате́м и позва́л я вас заты́м (для таго́) і паклі́каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшаві́зм, -у, м.

Палітычная рэвалюцыйная плынь у рабочым руху, якая ўзнікла ў Расіі ў пачатку 20 ст. на базе марксісцкай тэорыі, развітай затым партыяй бальшавікоў.

|| прым. бальшаві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохпо́лле, -я, н.

Устарэлая сістэма паляводства з падзелам ворнай зямлі на тры полі, кожнае з якіх засявалася спачатку азімымі, затым яравымі, а на трэці год заставалася пад папар.

|| прым. трохпо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сацыя́л-дэмакра́тыя, -і, ж.

Ідэйна-палітычная плынь у міжнародным рабочым руху, якая ўзнікла ў канцы 19 ст. і спачатку ставіла сваёй мэтай рэвалюцыйную барацьбу з капіталізмам, а затым перайшла да палітыкі рэформ, накіраваных на паступовае сацыяльна-эканамічнае ўдасканаленне грамадства.

|| прым. сацыя́л-дэмакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пішча́ль, ‑і, ж.

Старадаўняя пушка, а затым вялікае цяжкае ружжо, якое зараджалася цераз ствол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дука́т, ‑а, М ‑каце, м.

Старадаўняя сярэбраная, затым залатая манета ў некаторых заходнееўрапейскіх краінах.

[Іт. ducato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)