Verbum

анлайнавы слоўнік

затуха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затуха́нне ср.

1. затуха́ние, погаса́ние; угаса́ние;

2. перен. затуха́ние;

1, 2 см. затуха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затуха́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. затухаць — затухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затуха́ние

1. затуха́нне, -ння ср.; загаса́нне, -ння ср.;

2. затуха́нне, -ння ср.; см. затуха́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утуше́ние

1. гашэ́нне, -ння ср., тушэ́нне, -ння ср.; см. утуша́ть;

2. пагаса́нне, -ння ср., патуха́нне, -ння ср.; згаса́нне, -ння ср., затуха́нне, -ння ср.; см. утуша́ться¹.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)