зато́чваць гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зато́чваю зато́чваем
2-я ас. зато́чваеш зато́чваеце
3-я ас. зато́чвае зато́чваюць
Прошлы час
м. зато́чваў зато́чвалі
ж. зато́чвала
н. зато́чвала
Загадны лад
2-я ас. зато́чвай зато́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зато́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́чваць несов. (на станке, точиле и т.п.) зата́чивать; см. затачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Зрабіць вострым, завастрыць.

З. свярдзёлак.

|| незак. зато́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зато́чванне, -я, н. і зато́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

|| прым. зато́чны, -ая, -ае (спец.).

З. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да заточваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чвацца несов., страд. зата́чиваться; см. зато́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́чванне ср. зата́чивание, зато́чка ж.; см. зато́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.

2. Заточанае, сточанае месца. Ніжняя заточка лемяша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)