затаўха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што) (разм.).

Замучыць, штурхаючы ў натоўпе.

Дзяўчынку затаўхалі ў натоўпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затаўха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затаўха́ю затаўха́ем
2-я ас. затаўха́еш затаўха́еце
3-я ас. затаўха́е затаўха́юць
Прошлы час
м. затаўха́ў затаўха́лі
ж. затаўха́ла
н. затаўха́ла
Загадны лад
2-я ас. затаўха́й затаўха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затаўха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затаўха́ць сов., разг. (в толпе и т.п.) затолка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затаўха́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Замучыць, стаміць таўхаючы. У натоўпе яго зусім затаўхалі.

затаўха́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць таўхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)