затаўха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затаўха́ю затаўха́ем
2-я ас. затаўха́еш затаўха́еце
3-я ас. затаўха́е затаўха́юць
Прошлы час
м. затаўха́ў затаўха́лі
ж. затаўха́ла
н. затаўха́ла
Загадны лад
2-я ас. затаўха́й затаўха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затаўха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)