засціла́ць гл. заслаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засціла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засціла́ю засціла́ем
2-я ас. засціла́еш засціла́еце
3-я ас. засціла́е засціла́юць
Прошлы час
м. засціла́ў засціла́лі
ж. засціла́ла
н. засціла́ла
Загадны лад
2-я ас. засціла́й засціла́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засціла́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засціла́ць несов.

1. застила́ть;

2. (покрывать сплошь) устила́ть;

3. перен. застила́ть, завола́кивать;

1-3 см. засла́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засла́ць², -сцялю́, -сце́леш, -сце́ле; -сцялі́; -сла́ны; зак., што.

1. Рассцілаючы што-н., пакрыць якую-н. паверхню.

З. стол абрусам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыць, завалачы сабой (пра што-н., што сцелецца).

Туман заслаў нізіну.

Слёзы заслалі вочы.

|| незак. засціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

простила́ть несов. слаць, засціла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцілаць — заслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засціла́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заслацца.

2. Зал. да засцілаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцілаць — заслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застила́ть несов., в разн. знач. засціла́ць; см. застла́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)