Verbum

анлайнавы слоўнік

засту́пніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засту́пніца ж. засту́пница; защи́тница; покрови́тельница; побо́рница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́пніца, ‑ы, ж.

Жан. да заступнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засту́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто заступаецца за каго-н.; абаронца.

|| ж. засту́пніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. засту́пніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засту́пница засту́пніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, м.

У грэчаскай міфалогіі — лясная німфа, заступніца дрэў.

[Грэч. dryas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́за, -ы, мн. -ы, муз, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.

2. перан. Крыніца паэтычнага натхнення, а таксама само творчае натхненне (кніжн.).

М. яго змоўкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

защи́тница абаро́нца, -цы ж., абаро́ніца, -цы ж., засту́пніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тельница засту́пніца, -цы ж.; апяку́нка, -кі ж.; абаро́нца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побо́рница змага́рка, -кі ж.; прыхі́льніца, -цы ж.; абаро́нніца, -цы ж.; засту́пніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)