засту́пніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. засту́пніца засту́пніцы
Р. засту́пніцы засту́пніц
Д. засту́пніцы засту́пніцам
В. засту́пніцу засту́пніц
Т. засту́пніцай
засту́пніцаю		 засту́пніцамі
М. засту́пніцы засту́пніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засту́пніца ж. засту́пница; защи́тница; покрови́тельница; побо́рница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́пніца, ‑ы, ж.

Жан. да заступнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засту́пніца ж. Vertéidigerin f -, -nen, Beschützerin f -, -nen, Fürsprecherin f -, -nen; Patrónin f -, -nen (часцей у дачыненні да маці Божай)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засту́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто заступаецца за каго-н.; абаронца.

|| ж. засту́пніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. засту́пніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свята́я-засту́пніца ж. рэл. Schútzheilige f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засту́пница засту́пніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, м.

У грэчаскай міфалогіі — лясная німфа, заступніца дрэў.

[Грэч. dryas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́за, -ы, мн. -ы, муз, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.

2. перан. Крыніца паэтычнага натхнення, а таксама само творчае натхненне (кніжн.).

М. яго змоўкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rzeczniczka

ж. заступніца, абаронніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)