заста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
| Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
| Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
| В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
| Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
| М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
| Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
| Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
| В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
| Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
| М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Кароткая форма: заста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накры́тый
1. накры́ты;
2. зло́ўлены, заста́ны, заспе́ты, накры́ты; см. накры́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)