засме́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засме́чваю засме́чваем
2-я ас. засме́чваеш засме́чваеце
3-я ас. засме́чвае засме́чваюць
Прошлы час
м. засме́чваў засме́чвалі
ж. засме́чвала
н. засме́чвала
Загадны лад
2-я ас. засме́чвай засме́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засме́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засме́чваць несов., прям., перен. засоря́ть, заму́соривать; см. засме́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засмеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́ціць, -е́чу, -е́ціш, -е́ціць; -е́чаны; зак., што.

1. Забрудзіць смеццем.

З. падлогу.

2. перан. Запоўніць чым-н. непатрэбным, шкодным.

З. мову грубымі словамі.

|| незак. засме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́соривать несов., разг. засме́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́сорить несов. сме́ціць, засме́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засме́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да засмеціцца.

2. Зал. да засмечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́чванне ср. засоре́ние заму́соривание; см. засме́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засме́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засмечваць — засмеціць і стан паводле знач. дзеясл. засмечвацца — засмеціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́чвацца несов., возвр., страд. засоря́ться, заму́сориваться; см. засме́ціцца, засме́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)