заслу́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заслу́жваю |
заслу́жваем |
| 2-я ас. |
заслу́жваеш |
заслу́жваеце |
| 3-я ас. |
заслу́жвае |
заслу́жваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заслу́жваў |
заслу́жвалі |
| ж. |
заслу́жвала |
| н. |
заслу́жвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заслу́жвай |
заслу́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
заслу́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заслу́жваць несов.
1. заслу́живать;
2. разг. получа́ть;
1, 2 см. заслужы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заслужыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Палон ’няволя, у якую трапляе чалавек, захоплены ворагам у час вайны’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.), пало́ннік ’палонны’ (Нас., Гарэц.). Агульнаслав.: рус., укр. поло́н, ст.-рус. полонъ, ст.-слав. пленъ, польск. plon ’жніва, ураджай’, чэш. plen ’выручка, прыбытак’; ’ураджай’, славац. plen ’здабыча, грабеж’, серб.-харв. пле̑н, пли̏јен ’здабыча’, славен. plén ’здабыча, грабеж’, балг. плен ’палон’. Прасл. pelnъ. Роднасныя літ. pel̃nas ’заслуга, заработак’, pelnaũ, pelnýti ’заслужваць’, лат. pèlna ’заслуга, прыбытак’, ст.-інд. paṇas ’абяцаная узнагарода’, pánatē ’закупляе, скупляе’, грэч. πολέω ’купляю’, ст.-в.-ням. fäli (< *fēli̯a) ’прадажны’, ст.-ісл. falz ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 314; там жа і агляд літ-ры).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)