засе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засе́чаны засе́чаная засе́чанае засе́чаныя
Р. засе́чанага засе́чанай
засе́чанае		 засе́чанага засе́чаных
Д. засе́чанаму засе́чанай засе́чанаму засе́чаным
В. засе́чаны (неадуш.)
засе́чанага (адуш.)		 засе́чаную засе́чанае засе́чаныя (неадуш.)
засе́чаных (адуш.)
Т. засе́чаным засе́чанай
засе́чанаю		 засе́чаным засе́чанымі
М. засе́чаным засе́чанай засе́чаным засе́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засе́чаны засе́чаная засе́чанае засе́чаныя
Р. засе́чанага засе́чанай
засе́чанае		 засе́чанага засе́чаных
Д. засе́чанаму засе́чанай засе́чанаму засе́чаным
В. засе́чаны (неадуш.)
засе́чанага (адуш.)		 засе́чаную засе́чанае засе́чаныя (неадуш.)
засе́чаных (адуш.)
Т. засе́чаным засе́чанай
засе́чанаю		 засе́чаным засе́чанымі
М. засе́чаным засе́чанай засе́чаным засе́чаных

Кароткая форма: засе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засе́чаны I в разн. знач. засечённый; см. засячы́ I

засе́чаны II

1. засе́ченный; запо́ротый, захлёстанный;

2. зару́бленный;

1, 2 см. засячы́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засе́ченный и засе́чённый

1. (запоротый) засе́чаны, захваста́ны;

2. (о лошади) задратава́ны, засе́чаны;

3. в др. знач. засе́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захлёстанный разг. захваста́ны; засе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́бленный

1. (лишённый жизни) засе́чаны;

2. (о зарубке на чем-л.) зару́блены, засе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засячы́² і засе́кчы², -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; засе́к, -кла; -сячы́; засе́чаны; зак., каго.

1. Збіць да смерці.

2. Пазбавіць жыцця вострым прадметам (сякерай, шабляй).

|| незак. засяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запо́ротый​I засе́чаны, захваста́ны; см. запоро́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засячы́¹ і засе́кчы¹, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; засе́к, -кла; -сячы́; засе́чаны; зак., што.

1. Зрабіць сякерай выемку ў чым-н., на чым-н.

З. дрэва.

2. Пра каня: на хаду параніць адной нагой другую.

Конь засек нагу.

3. Адзначыць момант чаго-н., а таксама вызначыць пункт, месцазнаходжанне чаго-н.

З. час вылету.

З. курс карабля.

|| незак. засяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)