засе́вак, -се́ўку, мн. -се́ўкі, -се́ўкаў, м.

Колькасць засеянай зямлі.

|| прым. засе́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́вак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. засе́вак засе́ўкі
Р. засе́ўку засе́ўкаў
Д. засе́ўку засе́ўкам
В. засе́вак засе́ўкі
Т. засе́ўкам засе́ўкамі
М. засе́ўку засе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засе́вак, -се́ўку м., с.-х. (количество запаханной земли) запа́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засе́ўкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. засе́ўкі
Р. засе́вак
Д. засе́ўкам
В. засе́ўкі
Т. засе́ўкамі
М. засе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)