засе́вак, -се́ўку, мн. -се́ўкі, -се́ўкаў, м.

Колькасць засеянай зямлі.

|| прым. засе́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́вак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. засе́вак засе́ўкі
Р. засе́ўку засе́ўкаў
Д. засе́ўку засе́ўкам
В. засе́вак засе́ўкі
Т. засе́ўкам засе́ўкамі
М. засе́ўку засе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засе́вак, -се́ўку м., с.-х. (количество запаханной земли) запа́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засе́вак Заееянае поле, засеў; невялікая паласа пасеву (Нас. АУ, Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

засе́ўкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. засе́ўкі
Р. засе́вак
Д. засе́ўкам
В. засе́ўкі
Т. засе́ўкамі
М. засе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)