Verbum

анлайнавы слоўнік

засвяці́ць², -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак.

Сапсаваць (святлоадчувальную плёнку), не засцярогшы ад дзеяння святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засвяці́ць¹, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; зак., што.

Запаліць для асвятлення.

З. ліхтар.

Сонца засвяціла ў акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засвяці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засвяці́ць I сов. (начать светить) засвети́ть;

со́нца ~ці́ла ў акно́ — со́лнце засвети́ло в окно́

засвяці́ць II сов., фото засвети́ть;

з. плёнку — засвети́ть плёнку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засвяці́ць ¹, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак., што.

1. Запаліць што‑н. для асвятлення. Стэпа знайшла запалкі, засвяціла агонь. Гартны.

2. Сапсаваць прамянямі святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

засвяці́ць ², ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак.

Пачаць свяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засвяціць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвечваць — засвяціць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чаны фото засве́ченный; см. засвяці́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засвяціць ¹ (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чваць несов., фото засве́чивать; см. засвяці́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)