засвяці́ць ​1, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак., што.

1. Запаліць што‑н. для асвятлення. Стэпа знайшла запалкі, засвяціла агонь. Гартны.

2. Сапсаваць прамянямі святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

засвяці́ць ​2, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак.

Пачаць свяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)