засве́дчыць гл. сведчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засве́дчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засве́дчу засве́дчым
2-я ас. засве́дчыш засве́дчыце
3-я ас. засве́дчыць засве́дчаць
Прошлы час
м. засве́дчыў засве́дчылі
ж. засве́дчыла
н. засве́дчыла
Загадны лад
2-я ас. засве́дчы засве́дчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час засве́дчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засве́дчыць сов. засвиде́тельствовать; (документ — ещё) удостове́рить, заве́рить;

з. по́дпіс — засвиде́тельствовать (удостове́рить, заве́рить) по́дпись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́дчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што і з дадан. сказам.

Пасведчыць, пацвердзіць правільнасць чаго‑н. Засведчыць яго невінаватасць. □ Фотакартка — рэч ненадзейная, ёй цяжка засведчыць асобу. Навуменка. // Заверыць подпісам і пячаткай. [Заранік] засведчыў паперку ў сельсавеце. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. аб чым, пра што і з дадан. Пацвярджаць правільнасць, сапраўднасць чаго-н. у якасці відавочніка, сведкі, дасведчанай асобы.

С. аб забойстве.

2. аб чым і пра што. Быць сведчаннем чаго-н.

Парадак на пісьмовым стале сведчыць пра тое, што вучань акуратны.

3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.

С. па справе крадзяжу.

4. што. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць чаго-н.

С. подпіс дырэктара.

|| зак. засве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удостове́рить сов. пасве́дчыць; засве́дчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засвиде́тельствовать засве́дчыць;

засвиде́тельствовать по́дпись канц. засве́дчыць по́дпіс;

◊

засвиде́тельствовать почте́ние уст. вы́казаць паша́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што і пячаць.

Засведчыць подпіс пячаткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засве́дчанне ср. засвиде́тельствование; удостовере́ние; см. засве́дчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́дчаны засвиде́тельствованный; удостове́ренный, заве́ренный; см. засве́дчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)