заса́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заса́джваю заса́джваем
2-я ас. заса́джваеш заса́джваеце
3-я ас. заса́джвае заса́джваюць
Прошлы час
м. заса́джваў заса́джвалі
ж. заса́джвала
н. заса́джвала
Загадны лад
2-я ас. заса́джвай заса́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заса́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заса́джваць несов.

1. в разн. знач. заса́живать; (подвергать принудительному заключению — ещё) упря́тывать;

2. засо́вывать;

1, 2 см. засадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засадзі́ць, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.

1. што. Заняць якую-н. плошчу пад пасадку раслін.

З. участак бульбай.

2. каго (што). Пасадзіць куды-н. прымусова; зняволіць (разм.).

З. льва ў клетку.

З. у турму.

3. каго (што) за што. Прымусіць працягла займацца чым-н. (разм.).

З. за ўрокі.

З. за работу.

4. што. Глыбока ўваткнуць (разм.).

З. сякеру ў калодку.

|| незак. заса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заса́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Зал. да засаджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шелюгова́ть несов. заса́джваць ракі́тай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заса́живать несов., в разн. знач. заса́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заса́джвацца несов., страд. заса́живаться; упря́тываться; засо́вываться; см. заса́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упря́тывать несов., разг.

1. хава́ць; запрато́рваць;

2. перен. запрато́рваць; (в тюрьму — ещё) заса́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плянтава́ць ’разраўноўваць няроўнасці на сенажаці ці пашы’, ’вытоптваць, збіваць пасевы’ (дзярж., Нар. сл.), ’раўняць, расчышчаць’ (Сцяшк. Сл.), ’выкарчоўваць’ (даўг., Сл. ПЗБ), плян‑ тоўка ’поле на месцы расчышчала^ лесу’ (гродз., Мат. АС; Сцяшк. Сл.; Сцяшк. МГ), ’балотны луг’ (Касп.). З польск. plantować ’выраўноўваць паверхню грунту’, паводле Банькоўскага (2, 598), “штучны чыгуначны тэрмін”, магчыма, ад назвы planty ў Кракаве, пасаджанага на месцы зруйнаваць^ умацаванняў парку, ад лац. plantu ’расліна’, параўн. польск. plantować ’разводзіць экзатычныя расліны’, plantówka ’балотны луг, сена з якога можна збіраць толькі зімой’; Варш. сл. значэнне ’садзіць расліны’ выводзіць з франц. planier, якое з лац. plantare ’саджаць, высаджваць, засаджваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)