заса́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заса́джваю |
заса́джваем |
| 2-я ас. |
заса́джваеш |
заса́джваеце |
| 3-я ас. |
заса́джвае |
заса́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заса́джваў |
заса́джвалі |
| ж. |
заса́джвала |
| н. |
заса́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заса́джвай |
заса́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заса́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заса́джваць несов.
1. в разн. знач. заса́живать; (подвергать принудительному заключению — ещё) упря́тывать;
2. засо́вывать;
1, 2 см. засадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да засадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засадзі́ць, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.
1. што. Заняць якую-н. плошчу пад пасадку раслін.
З. участак бульбай.
2. каго (што). Пасадзіць куды-н. прымусова; зняволіць (разм.).
З. льва ў клетку.
З. у турму.
3. каго (што) за што. Прымусіць працягла займацца чым-н. (разм.).
З. за ўрокі.
З. за работу.
4. што. Глыбока ўваткнуць (разм.).
З. сякеру ў калодку.
|| незак. заса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заса́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Зал. да засаджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шелюгова́ть несов. заса́джваць ракі́тай.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заса́живать несов., в разн. знач. заса́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заса́джвацца несов., страд. заса́живаться; упря́тываться; засо́вываться; см. заса́джваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zasadzać
незак. засаджваць; саджаць;
гл. zasadzić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
afforest
[əˈfɔrəst]
v.t.
садзі́ць лес; заса́джваць ле́сам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)