зарэ́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарэ́заны |
зарэ́заная |
зарэ́занае |
зарэ́заныя |
| Р. |
зарэ́занага |
зарэ́занай зарэ́занае |
зарэ́занага |
зарэ́заных |
| Д. |
зарэ́занаму |
зарэ́занай |
зарэ́занаму |
зарэ́заным |
| В. |
зарэ́заны (неадуш.) зарэ́занага (адуш.) |
зарэ́заную |
зарэ́занае |
зарэ́заныя (неадуш.) зарэ́заных (адуш.) |
| Т. |
зарэ́заным |
зарэ́занай зарэ́занаю |
зарэ́заным |
зарэ́занымі |
| М. |
зарэ́заным |
зарэ́занай |
зарэ́заным |
зарэ́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарэ́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарэ́заны |
зарэ́заная |
зарэ́занае |
зарэ́заныя |
| Р. |
зарэ́занага |
зарэ́занай зарэ́занае |
зарэ́занага |
зарэ́заных |
| Д. |
зарэ́занаму |
зарэ́занай |
зарэ́занаму |
зарэ́заным |
| В. |
зарэ́заны (неадуш.) зарэ́занага (адуш.) |
зарэ́заную |
зарэ́занае |
зарэ́заныя (неадуш.) зарэ́заных (адуш.) |
| Т. |
зарэ́заным |
зарэ́занай зарэ́занаю |
зарэ́заным |
зарэ́занымі |
| М. |
зарэ́заным |
зарэ́занай |
зарэ́заным |
зарэ́заных |
Кароткая форма: зарэ́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарэ́заны
1. в разн. знач. заре́занный; заби́тый, уби́тый;
2. надре́занный; надпи́ленный, запи́ленный;
1, 2 см. зарэ́заць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заре́занный
1. зарэ́заны; зако́ланы, зако́латы; заду́шаны, зарэ́заны;
2. зарэ́заны; см. заре́зать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недарэ́заны, ‑ая, ‑ае.
Не зусім зарэзаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́ты, -ая, -ае.
1. Забіты, зарэзаны; настраляны (пра дзічыну).
Б. вяпрук.
2. Разбіты на кавалкі, расколаты.
Б. посуд.
3. Валены.
Бітыя валёнкі.
◊
Бітая гадзіна (разм.) — доўгі час, больш за гадзіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заби́тый
1. забі́ты, мног. пазабіва́ны; увагна́ны;
2. (на мясо) зарэ́заны; забі́ты; зако́латы; см. заби́ть;
3. перен. забі́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бі́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад біць (у 1–3, 10 і 16 знач.).
2. у знач. прым. Зарэзаны, забіты; настраляны (пра дзічыну). Завёзшы свініну.., [Вадап’ян] варочаецца назад, пакінуўшы.. [на рынку] жонку, а па дарозе прыхваціць пару бітых ці жывых япрукоў, парадкуе іх, калі яны ўжо старгаваны і куплены бітымі. Колас.
3. у знач. прым. Разбіты на кавалкі; расколаты, раструшчаны. Бітае шкло звонка храбусціць пад нагамі. Лынькоў. На месцы бацькавага дома, зарослы травой і адуванчыкамі, узнімаўся курган з бітай цэглы. Карпюк.
4. у знач. прым. Валены. У мяне на нагах таксама някепскі абутак — бітыя валёнкі. Місько.
•••
Бітая гадзіна гл. гадзіна.
Бітая дарога гл. дарога.
Карта (стаўка) біта гл. карта.
Козыр біты гл. козыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)