зарыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зарыва́нне
Р. зарыва́ння
Д. зарыва́нню
В. зарыва́нне
Т. зарыва́ннем
М. зарыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарыва́нне ср. зарыва́ние; см. зарыва́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыва́ние

1. зако́пванне, -ння ср., зарыва́нне, -ння ср.;

2. хава́нне, -ння ср., утыка́нне, -ння ср.; см. зарыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)