зарулі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарулю́ зарулі́м
2-я ас. зарулі́ш заруліце́
3-я ас. зарулі́ць заруля́ць
Прошлы час
м. зарулі́ў зарулі́лі
ж. зарулі́ла
н. зарулі́ла
Загадны лад
2-я ас. зарулі́ зарулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зарулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарулі́ць сов., ав. зарули́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарулі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Завесці самалёт па зямлі ў пэўнае месца (перад узлётам або пасля пасадкі). [Звераў] заруліў самалёт на суседнюю стаянку, а цяпер скінуў парашут і расшпільваў шлемафон. Алешка.

2. Закаціцца па зямлі ў пэўнае месца (пра самалёт). Самалёт заруліў на ўзлётную паласу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарули́ть сов., ав. зарулі́ць, зарулява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да. заруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Тое, што і заруліць (у 1 знач.). // Наогул загнаць куды‑н. машыну, рулюючы. [Валера] дабраўся ўжо да горада, заруляваў у двор аўтобуснай станцыі. Перад апошнім рэйсам у яго ёсць у запасе каля сарака мінут. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)