зарулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Тое, што і заруліць (у 1 знач.). // Наогул загнаць куды‑н. машыну, рулюючы. [Валера] дабраўся ўжо да горада, заруляваў у двор аўтобуснай станцыі. Перад апошнім рэйсам у яго ёсць у запасе каля сарака мінут. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)