заре́зать сов.

1. зарэ́заць; (о свиньях — ещё) закало́ць; (загрызть) прост. задушы́ць; зарэ́заць;

2. перен. зарэ́заць;

заре́зать без ножа́ зарэ́заць без нажа́;

хоть заре́жь хоць зарэ́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарэ́заць сов.

1. в разн. знач. заре́зать; (на мясо — ещё) заби́ть, уби́ть;

з. ку́рыцузаре́зать ку́рицу;

воўк ~заў казу́ — волк заре́зал козу́;

з. кні́гузаре́зать кни́гу;

2. (сделать надрез для выемки) надре́зать; (пилой) надпили́ть, запили́ть;

з. ву́гал — запили́ть у́гол;

з. без нажа́заре́зать без ножа́;

хоць зарэ́ж — хоть заре́жь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заре́занный

1. зарэ́заны; зако́ланы, зако́латы; заду́шаны, зарэ́заны;

2. зарэ́заны; см. заре́зать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задушы́ць сов.

1. задуши́ть, задави́ть, удуши́ть, удави́ть;

2. разг. (загрызть — о волке) задави́ть, заре́зать;

3. перен. (усмирить) подави́ть;

з. паўста́нне — подави́ть восста́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прире́затьI-1 сов.

1. (дорезать) прырэ́заць, мног. папрыраза́ць, дарэ́заць; (свинью) прыкало́ць, дакало́ць;

2. (зарезать всех, многих) зарэ́заць, пазараза́ць, парэ́заць; (всех свиней) пакало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закало́ць I сов.

1. в разн. знач. заколо́ть; (свинью — ещё) заре́зать, заби́ть;

з. штыко́м — заколо́ть штыко́м;

з. валасы́ — заколо́ть во́лосы;

2. забода́ть

закало́ць II сов. (начать колоть) заколо́ть;

о́ла ў пляча́хбезл. заколо́ло в спине́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передра́ть сов.

1. (разодрать, изорвать, износить, истрепать всё, многое) разг. падра́ць, перадра́ць, перадзе́рці;

2. обл. (задрать, растерзать всех, многих — когтями) перадра́ць, перадзе́рці; (задавить, зарезать) перадушы́ць;

ко́ршун передра́л кур каршу́н перадра́ў (перадзёр) курэ́й;

волк передра́л мно́го ове́ц воўк перадушы́ў мно́га аве́чак;

3. (выдрать, высечь всех, многих) разг. пералупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нож нож, род. нажа́ м.;

перочи́нный нож сцізо́рык;

складно́й нож склада́нчык, склада́ны но́ж;

быть на ножа́х быць на нажа́х;

э́то — нож в се́рдце гэ́та — нож у сэ́рца;

без ножа́ заре́зать без нажа́ зарэ́заць;

приста́ть с ножо́м к го́рлу прыста́ць з нажо́м да го́рла;

нож в спи́ну нож у спі́ну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нож (род. нажа́) м., в разн. знач. нож;

склада́ны н. — складно́й нож;

н. бульдо́зера — нож бульдо́зера;

быць на нажа́х — быть на ножа́х;

н. у сэ́рца — нож в се́рдце;

з нажо́м да го́рла прыста́ць — с ножо́м к го́рлу приста́ть;

н. у спі́ну — нож в спи́ну;

без нажа́ рэ́заць (зарэ́заць) — без ножа́ ре́зать (заре́зать);

пад н. — под нож (ложи́ться, лечь и т.п.);

як нажо́м адрэ́заць — как ножо́м отре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заби́ть сов.

1. в разн. знач. забі́ць, мног. пазабіва́ць; (вогнать во что-л. твёрдое — ещё) увагна́ць;

заби́ть гвоздь в сте́ну забі́ць (увагна́ць) цвік у сцяну́;

заби́ть мяч в воро́та забі́ць мяч у варо́ты;

заби́ть о́кна до́сками забі́ць (пазабіва́ць) во́кны до́шкамі;

заби́ть ще́ли па́клей забі́ць (пазабіва́ць) шчы́ліны па́куллем;

песо́к заби́л трубу́ пясо́к забі́ў трубу́;

проли́в заби́т льдом пралі́ў забі́ты лёдам;

заби́ть челове́ка забі́ць чалаве́ка;

заби́ть бе́дностью забі́ць бе́днасцю;

сорня́к заби́л всхо́ды пустазе́лле забі́ла ўсхо́ды;

2. (зарезать на мясо) зарэ́заць; забі́ць, мног. пазабіва́ць; (свинью — ещё) закало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)