запіха́ць гл. запхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запіха́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запіха́ю запіха́ем
2-я ас. запіха́еш запіха́еце
3-я ас. запіха́е запіха́юць
Прошлы час
м. запіха́ў запіха́лі
ж. запіха́ла
н. запіха́ла
Загадны лад
2-я ас. запіха́й запіха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запіха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запіха́ць несов.

1. (помещать что-л. внутрь чего-л.) запи́хивать, сова́ть, засо́вывать;

2. (толкая, заставлять входить куда-л.) зата́лкивать;

1, 2 см. запхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Пхаючы, запоўніць чым-н.

З. сумку пакупкамі.

|| незак. запіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. каго-што. Уціснуць, упіхнуць куды-н.

З. за пазуху кніжку.

2. што. Заткнуць, закрыць якую-н. адтуліну.

Запхнулі яму анучай рот.

|| незак. запіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і запі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запіха́нне, -я, н. і запі́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́хваць несов., см. запіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запи́хивать несов., разг. запіха́ць, запі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зата́лкивать несов., разг. запіха́ць, зашту́рхваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́хціць

запіхаць, заштурхваць што-небудзь (тохціць рэчы ў чамадан)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́хчу то́хцім
2-я ас. то́хціш то́хціце
3-я ас. то́хціць то́хцяць
Прошлы час
м. то́хціў то́хцілі
ж. то́хціла
н. то́хціла
Загадны лад
2-я ас. то́хці то́хціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́хцячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)