Verbum

анлайнавы слоўнік

запы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запы́тваць несов.

1. спра́шивать;

2. (делать запрос) запра́шивать;

1, 2 см. запыта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго (што). Звярнуцца да каго-н. з пытаннем з мэтай даведацца, высветліць што-н.

Запытай, калі ён вернецца дадому.

2. што або чаго. Звярнуцца з якой-н. просьбай, папрасіць аб чым-н.

З. дазволу.

3. каго-што аб чым, пра што. Зрабіць запыт (у 1 знач.) куды-н., запатрабаваць што-н. у каго-н.

З. меркаванне рэдакцыі.

|| незак. запы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вопроша́ть несов., уст. пыта́цца, запы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́тванне ср. запра́шивание, запро́с м.; см. запы́тваць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́шивать несов.

1. (делать запрос) запы́тваць;

2. (цену) запро́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́твацца несов.

1. спра́шивать, осведомля́ться;

2. страд. запра́шиваться; см. запы́тваць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́шивать несов.

1. (обращаться с вопросом) пыта́ць (каго), пыта́цца (у каго), запы́тваць (каго), запы́твацца (у каго);

2. (просить) прасі́ць;

3. (требовать) патрабава́ць; (взыскивать) спаганя́ць;

4. (вызывать) выкліка́ць; (звать) клі́каць; (требовать) патрабава́ць; см. спроси́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)