запро́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запро́с запро́сы
Р. запро́су запро́саў
Д. запро́су запро́сам
В. запро́с запро́сы
Т. запро́сам запро́самі
М. запро́се запро́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запро́с, -су м. (о цене) запро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запро́с м.

1. (требование разъяснения) за́пыт, -ту м.; (вопрос) запыта́нне, -ння ср.;

сде́лать запро́с зрабі́ць за́пыт;

посла́ть запро́с пасла́ць за́пыт (запыта́нне);

2. (о цене) запро́с, -су м.;

це́ны без запро́са цэ́ны без запро́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запро́с, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. запрасіць ​1 (у 3 знач.).

2. Запытанне, запатрабаванне. Запросы, якія пасылаліся на адрас Акадэміі, засталіся без адказу. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́пыт, -ту м. (требование разъяснения) запро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запыта́нне ср.

1. вопро́с м.;

2. (требование разъяснения по какому-л. делу) запро́с м.;

пасла́ць з. — посла́ть запро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́шивать несов.

1. (делать запрос) запы́тваць;

2. (цену) запро́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запроси́ть сов.

1. (сделать запрос) запыта́ць;

2. (цену) запрасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́тванне ср. запра́шивание, запро́с м.; см. запы́тваць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́тваць несов.

1. спра́шивать;

2. (делать запрос) запра́шивать;

1, 2 см. запыта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)