запро́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запро́с |
запро́сы |
| Р. |
запро́су |
запро́саў |
| Д. |
запро́су |
запро́сам |
| В. |
запро́с |
запро́сы |
| Т. |
запро́сам |
запро́самі |
| М. |
запро́се |
запро́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
запро́с, -су м. (о цене) запро́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запро́с м.
1. (требование разъяснения) за́пыт, -ту м.; (вопрос) запыта́нне, -ння ср.;
сде́лать запро́с зрабі́ць за́пыт;
посла́ть запро́с пасла́ць за́пыт (запыта́нне);
2. (о цене) запро́с, -су м.;
це́ны без запро́са цэ́ны без запро́су.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запро́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. запрасіць 1 (у 3 знач.).
2. Запытанне, запатрабаванне. Запросы, якія пасылаліся на адрас Акадэміі, засталіся без адказу. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запро́с м (пра цану) камерц Préisaufschlag m -(e)s, -schläge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
за́пыт, -ту м. (требование разъяснения) запро́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запыта́нне ср.
1. вопро́с м.;
2. (требование разъяснения по какому-л. делу) запро́с м.;
пасла́ць з. — посла́ть запро́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запра́шивать несов.
1. (делать запрос) запы́тваць;
2. (цену) запро́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запроси́ть сов.
1. (сделать запрос) запыта́ць;
2. (цену) запрасі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запы́тванне ср. запра́шивание, запро́с м.; см. запы́тваць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)