запражны́, -а́я, -о́е.

Прызначаны для запрэжкі, які ходзіць у запрэжцы.

З. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запражны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запражны́ запражна́я запражно́е запражны́я
Р. запражно́га запражно́й
запражно́е		 запражно́га запражны́х
Д. запражно́му запражно́й запражно́му запражны́м
В. запражны́ (неадуш.)
запражно́га (адуш.)		 запражну́ю запражно́е запражны́я (неадуш.)
запражны́х (адуш.)
Т. запражны́м запражно́й
запражно́ю		 запражны́м запражны́мі
М. запражны́м запражно́й запражны́м запражны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запражны́ (идущий в упряжке) упряжно́й;

з. конь — упряжна́я ло́шадь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запражны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для запрэжкі, які ходзіць у запрэжцы. Запражны конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запряжно́й запражны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упряжно́й

1. (идущий в упряжке) запражны́;

упряжно́й конь запражны́ конь;

2. (относящийся к упряжи) ву́пражны;

упряжно́й аппара́т ж.-д. ву́пражны апара́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упря́жечный

1. (о лошадях) запражны́;

2. (о предметах упряжи) ву́пражны; збру́евы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)