запо́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць поўзаць.

Мурашкі запоўзалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запо́ўзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запо́ўзаю запо́ўзаем
2-я ас. запо́ўзаеш запо́ўзаеце
3-я ас. запо́ўзае запо́ўзаюць
Прошлы час
м. запо́ўзаў запо́ўзалі
ж. запо́ўзала
н. запо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. запо́ўзай запо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час запо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запо́ўзаць сов. (начать ползать) запо́лзать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць поўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́лзать сов. запо́ўзаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заело́зить сов., прост.

1. (начать ползать) запо́ўзаць;

2. (завертеться, засуетиться) замітусі́цца, забе́гаць;

3. (начать возить, тереть чем-л. по чему-л.) засо́ўгаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)