запо́ўзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запо́ўзаю запо́ўзаем
2-я ас. запо́ўзаеш запо́ўзаеце
3-я ас. запо́ўзае запо́ўзаюць
Прошлы час
м. запо́ўзаў запо́ўзалі
ж. запо́ўзала
н. запо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. запо́ўзай запо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час запо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)