заплё́скаць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплё́скаю |
заплё́скаем |
| 2-я ас. |
заплё́скаеш |
заплё́скаеце |
| 3-я ас. |
заплё́скае |
заплё́скаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заплё́скаў |
заплё́скалі |
| ж. |
заплё́скала |
| н. |
заплё́скала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплё́скай |
заплё́скайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заплё́скаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заплёскаць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Запырскаць, заплюхаць. А на пліце цяжкой, бетоннай Дождж граззю прозвішчы заплёскаў. Танк.
заплёскаць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць плёскаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заплёскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заплёскаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)