запла́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запла́чаны |
запла́чаная |
запла́чанае |
запла́чаныя |
| Р. |
запла́чанага |
запла́чанай запла́чанае |
запла́чанага |
запла́чаных |
| Д. |
запла́чанаму |
запла́чанай |
запла́чанаму |
запла́чаным |
| В. |
запла́чаны (неадуш.) запла́чанага (адуш.) |
запла́чаную |
запла́чанае |
запла́чаныя (неадуш.) запла́чаных (адуш.) |
| Т. |
запла́чаным |
запла́чанай запла́чанаю |
запла́чаным |
запла́чанымі |
| М. |
запла́чаным |
запла́чанай |
запла́чаным |
запла́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запла́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запла́чаны |
запла́чаная |
запла́чанае |
запла́чаныя |
| Р. |
запла́чанага |
запла́чанай запла́чанае |
запла́чанага |
запла́чаных |
| Д. |
запла́чанаму |
запла́чанай |
запла́чанаму |
запла́чаным |
| В. |
запла́чаны (неадуш.) запла́чанага (адуш.) |
запла́чаную |
запла́чанае |
запла́чаныя (неадуш.) запла́чаных (адуш.) |
| Т. |
запла́чаным |
запла́чанай запла́чанаю |
запла́чаным |
запла́чанымі |
| М. |
запла́чаным |
запла́чанай |
запла́чаным |
запла́чаных |
Кароткая форма: запла́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запла́чаны запла́ченный, упла́ченный; см. заплаці́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упла́ченный заплача́ны; вы́плачаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бандэро́ль, ‑і, ж.
1. Шырокая папяровая абгортка для ўпакоўкі кніг, дакументаў пры паштовых перасылках. // Паштовае адпраўленне ў такой упакоўцы. [Паштальён:] — А вам, Міхаіл Дзям’янавіч, сёння тры тэлеграмы, дзве заказныя бандэролі і пісем штук пяць. Даніленка.
2. Папяровая наклейка на тавары, якая сведчыць аб тым, што пошлінныя зборы за гэты тавар заплачаны.
[Фр. banderole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падатак, пастаўка, пошліна; паборы (мн.) / не заплачаны своечасова: нядоімка; даніна, аброк, развёрстка (гіст.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
чэк 1, ‑а, м.
1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы ці пералічэнні прад’яўніку пэўнай сумы грошай з бягучага рахунку. Чэк трэба было асабліва асцярожна падпісваць. Скрыган. Тут [у таварыстве параходаўладальнікаў] неафіцыйна ўручаліся.. [містэру Лаяну] даволі буйныя чэкі. Лынькоў.
2. Квітанцыя ў касу з указаннем сумы, якую патрэбна ўнесці за тавар; талон з касы, які сведчыць пра тое, што за тавар, які купляецца, у касу заплачаны грошы. Выпісаць чэк. Аплаціць чэк. □ Пакуль Косця (яго чарга) выбіваў чэкі і падносіў талеркі з супам, Іван густа намазваў хлеб гарчыцай і еў. Шамякін.
[Англ. check.]
чэк 2, ‑а, м.
Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для ўтрымання вады пры яго затопліванні. Рысавыя чэкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)