запла́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запла́та |
запла́ты |
| Р. |
запла́ты |
запла́т |
| Д. |
запла́це |
запла́там |
| В. |
запла́ту |
запла́ты |
| Т. |
запла́тай запла́таю |
запла́тамі |
| М. |
запла́це |
запла́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запла́та ж., разг.
1. пла́та;
2. отпла́та, возме́здие ср.;
◊ па заслу́гах і з. — посл. по заслу́гам и пла́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.
Разм. Тое, што і плата. Якая заслуга, такая і заплата. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́та I ж. запла́та;
◊ ла́тамі трэ́сці — ходи́ть в лохмо́тьях;
л. на ла́це — запла́та на запла́те
ла́та II ж., стр. обреше́тина, подреше́тина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслу́га ж. заслу́га;
~гі пе́рад наву́кай — заслу́ги пе́ред нау́кой;
гэ́та не мая́ з. — э́то не моя́ заслу́га;
◊ па ~гах — по заслу́гам, за де́ло;
ста́віць сабе́ ў ~гу — ста́вить себе́ в заслу́гу;
па ~гах і запла́та — посл. по заслу́гам и пла́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)