запла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запла́та запла́ты
Р. запла́ты запла́т
Д. запла́це запла́там
В. запла́ту запла́ты
Т. запла́тай
запла́таю
запла́тамі
М. запла́це запла́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запла́та ла́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запла́та ж., разг.

1. пла́та;

2. отпла́та, возме́здие ср.;

па заслу́гах і з.посл. по заслу́гам и пла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

Разм. Тое, што і плата. Якая заслуга, такая і заплата. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́та I ж. запла́та;

ла́тамі трэ́сці — ходи́ть в лохмо́тьях;

л. на ла́цезапла́та на запла́те

ла́та II ж., стр. обреше́тина, подреше́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслу́га ж. заслу́га;

~гі пе́рад наву́кай — заслу́ги пе́ред нау́кой;

гэ́та не мая́ з.э́то не моя́ заслу́га;

па ~гах — по заслу́гам, за де́ло;

ста́віць сабе́ ў ~гу — ста́вить себе́ в заслу́гу;

па ~гах і запла́тапосл. по заслу́гам и пла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)