запасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запасны́ запасна́я запасно́е запасны́я
Р. запасно́га запасно́й
запасно́е		 запасно́га запасны́х
Д. запасно́му запасно́й запасно́му запасны́м
В. запасны́ (неадуш.)
запасно́га (адуш.)		 запасну́ю запасно́е запасны́я (неадуш.)
запасны́х (адуш.)
Т. запасны́м запасно́й
запасно́ю		 запасны́м запасны́мі
М. запасны́м запасно́й запасны́м запасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запасны́

1. прил. запасно́й, запа́сный;

з. ключ — запасно́й ключ;

з. пуць — запасно́й (запа́сный) путь;

2. в знач. сущ. воен. запасно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запасны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены, пакінуты на ўсякі выпадак; які маецца ў якасці запасу. Запасны выхад. Запасны ключ. Запасныя часткі. Запасны ігрок.

2. Які мае адносіны да запасу (у 5 знач.). Запасны полк. // у знач. наз. запасны́, ‑ога, м. Ваеннаабавязаны запасу; запаснік. Павалілі [па мабілізацыі] грамадою запасныя, трымаючы кірунак на бліжэйшыя чыгуначныя станцыі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што назапашана, сабрана для чаго-н.; тое, што маецца для скарыстання.

Харчовыя запасы.

Запасы паліва.

Непарушны з.

З. ведаў (перан.). У з. або на з. (на выпадак, калі спатрэбіцца). У нас яшчэ ёсць многа часу ў запасе (маецца ў нашым распараджэнні).

2. Загнуты за шво лішак тканіны, які пакідаюць на выпадак, калі спатрэбіцца павялічыць у шырыню або даўжыню якую-н. частку адзення.

Сукенка з запасам.

3. Катэгорыя грамадзян, якія прайшлі вайсковую службу і прызываюцца зноў у войска ў выпадку неабходнасці.

Перавесці ў з.

Прызваць з.

|| прым. запасны́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

З. выхад.

З. ігрок.

З. полк.

Прызыў запасных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́сный запасны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запасно́й

1. прил. запасны́;

2. сущ., воен. запасны́, -но́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуць, -і, мн. -і́, -е́й, м.

Чыгуначная або трамвайная каляя, лінія.

Служба пуці.

Запасны п.

|| прым. пуцявы́, -а́я, -о́е.

П. абходчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадаскі́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў.

Запасны в.

|| прым. вадаскі́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадаскі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў. Запасны вадаскід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адно́рак, ‑рка, м.

Разм. Адгалінаванне, запасны ход ад асноўнай нары. Пад адной з іх [ялін] нара барсука з некалькімі запаснымі адноркамі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)