запаро́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запару́ |
запо́рам |
| 2-я ас. |
запо́раш |
запо́раце |
| 3-я ас. |
запо́ра |
запо́руць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
запаро́ў |
запаро́лі |
| ж. |
запаро́ла |
| н. |
запаро́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
запары́ |
запары́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
запаро́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запаро́ць сов., разг. запоро́ть, заколо́ть;
з. зве́ра — запоро́ть зве́ря
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.
Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)