запало́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запало́хваю запало́хваем
2-я ас. запало́хваеш запало́хваеце
3-я ас. запало́хвае запало́хваюць
Прошлы час
м. запало́хваў запало́хвалі
ж. запало́хвала
н. запало́хвала
Загадны лад
2-я ас. запало́хвай запало́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запало́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запало́хваць несов. запу́гивать, устраша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запалохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запало́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што).

Пастаяннымі пагрозамі зрабіць палахлівым, нясмелым.

З. дзіця.

|| незак. запало́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запу́гивать несов. запу́жваць, запало́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́хвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запалохваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запало́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запалохваць — запалохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.

2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).

Т. сваімі паводзінамі.

|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ге́гнуць ’памерці; забіць’ (Сцяц.). Здаецца, гукапераймальнага паходжання Параўн. рус. ге́кнуть ’ударыць, упасці’, ги́гать ’шумець, запалохваць крыкам’, укр. гигнути ’шпурнуць, кінуць на зямлю; здохнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)