запало́ханы, -ая, -ае.

Баязлівы, палахлівы ад пастаянных пагроз, пакаранняў.

З. кот.

З. выгляд.

|| наз. запало́ханасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запало́ханы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запало́ханы запало́ханая запало́ханае запало́ханыя
Р. запало́ханага запало́ханай
запало́ханае		 запало́ханага запало́ханых
Д. запало́ханаму запало́ханай запало́ханаму запало́ханым
В. запало́ханы (неадуш.)
запало́ханага (адуш.)		 запало́ханую запало́ханае запало́ханыя (неадуш.)
запало́ханых (адуш.)
Т. запало́ханым запало́ханай
запало́ханаю		 запало́ханым запало́ханымі
М. запало́ханым запало́ханай запало́ханым запало́ханых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запало́ханы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запало́ханы запало́ханая запало́ханае запало́ханыя
Р. запало́ханага запало́ханай
запало́ханае		 запало́ханага запало́ханых
Д. запало́ханаму запало́ханай запало́ханаму запало́ханым
В. запало́ханы (неадуш.)
запало́ханага (адуш.)		 запало́ханую запало́ханае запало́ханыя (неадуш.)
запало́ханых (адуш.)
Т. запало́ханым запало́ханай
запало́ханаю		 запало́ханым запало́ханымі
М. запало́ханым запало́ханай запало́ханым запало́ханых

Кароткая форма: запало́хана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запало́ханы прич., прил. запу́ганный, устрашённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́ханы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запалохаць.

2. у знач. прым. Палахлівы, забіты. Перад стражнікам соцкі паказвае сябе дурнаватым, запалохапым. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́ганный прич., прил. запу́жаны, запало́ханы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устрашённый застра́шаны, настра́шаны; запужа́ны, напужа́ны; запало́ханы, напало́ханы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыбіць.

2. у знач. прым. Прыніжаны, запалоханы, даведзены да атупення. Не падымаючы вачэй, з апушчанай галавой рушыў Саўка з лесу.. Ён быў дужа стомлены, атупелы, безуважны, прыбіты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад загнаць.

2. у знач. прым. Змучаны, стомлены яздой, пагоняй і пад. Загнаны конь. Загнаны воўк.

3. перан.; у знач. прым. Забіты, запалоханы, прыніжаны. Бедны хлопчык быў загнаны, У бацькоў нялюбы сын. Колас. // Заняволены, прыгнечаны. Загнанае слова, ты, роднае слова. Грымні ж над радзімай зямлёй. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забіць ​1.

2. у знач. наз. забі́ты, ‑ага, м. Той, каго забілі. У хвіліны зацішша байцы хавалі забітых, санітаркі перавязвалі раненых. Мележ. Крушынскі толькі адным вокам зірнуў на забітага. Бядуля.

3. у знач. прым. Прыніжаны, запалоханы, даведзены да атупення. Гэта была кабета ціхая, забітая, бо пан Баранкевіч, як даведаўся Лабановіч потым, у сям’і быў чалавек жорсткі. Колас. У цёмным, забітым, прыгнечаным мужыку малады юнак убачыў чалавека. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)